Muhsin Abay

Pazartesi günü CIA'nin "Mapping the Global Future" başlıklı raporuna atıfla, 2020'lerde dünyanın nasıl bir çehreye bürüneceğine dair tahminlerden söz etmiştik. Rapordaki İslam dünyasının geleceğiyle alâkalı çarpıcı öngörülerden de iki satırla bahsetmek istiyoruz.

Başbakanımız ABD yolunda. Dikkatlerimiz Türk-Amerikan ilişkilerine yoğunlaşmış iken, ABD'nin bize ve tüm dünyaya bakışı ile ilgili bir rapordan bahsetmek istiyorum.

Fransa halkı referandumda AB anayasasına güçlü bir sesle "hayır" dedi. Bunun Fransa için, Avrupa için, Türkiye için farklı anlamları var.

Dün fetih kutlamalarını izledik. Geçmişimizle göğsümüz kabardı. Ama o fetih tarihte kaldı. Bize yeni fetihler gerek. Bitmeyen fetihler. Kıyamete kadar fetih.

Hikâye malum; komutan bölüğe seslenir: "Bölük hazır ol!", "Sağa dön!", "Uygun adım marş!".

Batı kamuoyundaki Ermeni soykırımı iddiaları bugüne kadar hep doğruluğu ispatlanmamış olan hatırat türü sübjektif ve kasıtlı yayınlara dayandırıldı.

Hangi kanalı açsam aynı. Kavga, savaş, zulüm ve kan! İnsanlar insanları öldürüyor: Amerikan askerleri kuşattıkları kasabada şu kadar yüz "direnişçi" öldürmüş! Fergana'da halk ayaklanmış. Askerler muhaliflerin üzerine ateş açmış. Resmi açıklamaya göre 600 ölü! Okul bahçesine yığılmış, tanıyanlar gelip alsınlar diye...

Türk milletinin hâlini, davranışlarını, olaylara bakış derinliğini en iyi "ayranlı" sözler anlatır: "Ayran ağızlı", "ayranı kabarmak", "ayranım budur, yarısı sudur", "ayranı yok içmeye, gümüş köprü ister geçmeğe", "ayran budalası", "ayran delisi", "ayran gönüllü"...

Millet olarak gelecekle pek ilgilenmeyiz. Hele uzak gelecek hiç hesabımızda yoktur. Geleceğe "nasıl olsa vakit var" der ve ihmal ederiz. İhmal edilen "gelecek" ileride "şimdi" olur ve bir kavşakta "âcil" olarak önümüzü keser.

Bugünkü Avrupa Birliği'ne yol açan fikirler ilk defa 9 Mayıs 1950 tarihinde zamanın Fransız Dışişleri Bakanı Robert Schuman tarafından dile getirildi.

Başbakan Schröder geniş bir işadamı grubuyla ülkemizde. Türkiye'de Alman yatırımlarının artırılması, AB müzakereleri arefesinde desteğin sürdürülmesi, gurbetçilerimizin çifte vatandaşlık pürüzlerinin giderilmesi gündemimizde...

Avrupa Birliği bilgi çağının beslediği bir proje ve tarihte eşi görülmemiş bir tecrübe. Aynı dinden olsalar ve bazıları aynı kökten gelseler bile yüzyıllardır birbiriyle sınır ve toprak kavgaları yapmış, diğerleri üzerinde hakimiyet kurmak için savaşmış "ulus devletlerin" başlarını ellerinin arasına alıp derin düşünmelerinin meyvesidir.

Avrupa Birliği siyasî hedefler üzerine kuruldu. Ama onu canlı tutan ve başarılı kılan sağlam bir iktisadî temele oturtulmuş olmasıdır. 25 ülke birleşince 450 milyon nüfuslu dev iç piyasa oluştu, ortak para(euro)'ya geçiş bu temeli sağlamlaştırdı.

Bir süredir dünya Vatikan'ı konuşuyor. Malum, Vatikan etrafı surla çevrili 440 dekar arazi özerinde kurulu, 900 nüfuslu (evet, dokuz yüz) bir devlet! Papa bir milyar 300 milyon katoliğin ruhanî lideri ve gittiği yerlerde devlet başkanı muamelesi görür.

İlk defa 19. asırda Victor Hugo'nun "Avrupa Birleşik Devletleri"ni hayal ettiği söylenir. Napolyon ve Hitler de savaş ve işgal yoluyla tüm Avrupa'yı tek bir çatı altında toplamayı düşünmüşlerdi.

Avrupa Birliği ile yarım asra yakın geçmişimiz var. Ama henüz üyelik müzakerelerine hazırlanıyoruz. Güzün müzakereler başlayınca uzun ve çetin bir yola gireceğiz.

Keşfedildiği dönemlerde nasıl kullanılacağı pek bilinmediğinden olsa gerek latince "taşyağı" anlamına gelen "petraoleum" adını vermişler. Ama günümüzde olmazsa olmaz önemde stratejik bir ürün hâline geldiği için "kara altın" deniyor. 1900 yılında dünyada üretilen petrol ülkemizin 2004 yılındaki ithalatı (22 milyon ton) kadar bile değil. O günden bu yana üretim yüz eli kat artmış, yine de yetmiyor!

Demokrasi kökleştikçe sivil toplum kuruluşları (STK) gelişir ve devletin bir kısım yükünü de üstünden alır. Halk kendi arasından çıkmış ve şeffaf bir ortamda çalışan, toplumun çeşitli kesimleriyle iç içe yaşayan bu STK'lar vasıtasıyla hem bilgilenir, hem de ülke gerçekleriyle ilgilenir. Günümüzde sivil toplum kuruluşlarının çokluğu ve faaliyet sıklığı demokratikleşmenin bir göstergesi sayılmaktadır.

"Başbakana erişemiyoruz", "bakanlarla istediğimiz kadar görüşemiyoruz" şikâyetlerinin ardından AK Parti'nin Kızılcahamam'da gerçekleştirdiği halvet toplantıları bazı soruları hatırlattı. Başbakana, bakanlara neden erişilemez? Randevu kuyrukları neden oluşur? Bakanların kapısı ne kadar açık, liderler ne kadar erişilir olmalı? gibi.

Geçen yılın ekonomik sonuçları açıklandı. 2004 yılında dünyanın en hızlı kalkınan ülkesi olmuşuz. Son kırk yılın en büyük hızına erişmişiz.