Seçkin Başkan

Genç kadın mutfak olarak kullandığı küçücük yerde tezgahın üzerindeki küçük tüpün üstünde fokurdayan çaydanlığı alıp bardaklara çay koyarken derin bir nefes aldı.

Azize'nin arabası Bayrampaşa Cezaevinin önünde durdu. İçinden Harun, Kadriye ve Azize indiler. Üçünün de gözleri parlıyordu.

Kız isteme merasimi inanılmaz keyifli olmuştu. Kadriye'yi baş köşeye oturtmuştu Ferda Hanım.

Kadriye fırından poğaçaları çıkartıp masanın üzerine bıraktı. Sonra pastayı buzdolabına koydu. Akşam Hülya'yı istemeye geleceklerdi. Öğleden beri oğlu Harun'u arıyordu. Ama merkezden dışarı çıktığını söylemişlerdi ve cep telefonu da kapalıydı.

Faruk Ünal dikkatle baktı genç adamın yüzüne. Gözleri dolu dolu olmuştu: - Çok sevindim kızım, senin adına gerçekten çok sevindim. Buyurun oğlum, siz de bizim evladımız sayılırsınız, hiç çekinmeyin.

Harun koltuklardan birine oturdu. Düşünceliydi: - Evet, ona sahip çıkmamız lazım. Ama işlediği bir suç var. Ne olursa olsun bunun cezasını çekmek zorunda.

Azize nefesini tutarak dinlemişti Harun'un anlattıklarını. O anlattıkça geçmiş gözünde canlanıyor, birçok şeyi daha net hatırlıyordu. Dudakları titriyordu. Harun hikayesini bitirdikten sonra onun yüzüne baktı:

Harun elindeki kalemi bırakıp arkasına yaslandı. Dudaklarında mutlu bir gülümseme vardı. Biraz önce yardımcısı Hakan gelip Hülya ile olan arkadaşlığından bahsetmiş, niyetinin ciddi olduğunu anlatmıştı.

Hülya heyecanlı bir şekilde girdi içeriye. Ferda Hanım kızının yüzündeki ifadeden fevkalade bir şey olduğunu anlamıştı.

Leyla Hanım gayri ihtiyari elleriyle ağzını kapatmıştı. Sanki istemeden boğazından fırlayan haykırışa engel olmak ister gibiydi. Faruk Bey gözlerini kıstı:

Faruk Bey çalışma odasındaydı. Karısının kendisine seslendiğini duyarak gözlüklerini masasının üzerine koyup salona geldi. Azize annesiyle karşılıklı oturmuştu. Oldukça solgun görünüyordu.

Azize o ana kadar bu isme hiç dikkat etmediğini fark etti. Bir kez daha okudu elindeki evrakların altındaki imzayı. Dudaklarını ısırdı.

Azize masasının üzerindeki evrakları dikkatle inceledikten sonra Harun'a döndü:

Sorgu yaklaşık iki saattir devam ediyordu. Harun'la Alper arasında iyi bir diyalog başlamıştı. Sonunda genç adam çözülmüş ve bildiği her şeyi ayrıntılarıyla anlatmıştı.

Harun taktik değiştirmeye karar vermişti. Daha sevecen yaklaşmaya çalışacaktı Alper'e karşı. Kapıya doğru yürüdü. Bekleyen memurlara iki çay söyledi. Az sonra ikisine de demli çaylar gelmişti.

Soruşturma odasının kapısında iki memur bekliyordu. Hızlı adımlarla gelen Harun'u görünce toparlandılar:

Harun odasında yatağına uzanmış, kollarını başının altında birleştirmişti. Gözlerini tavana dikmişti. Beyninin içinin karıncalandığını hissediyordu.

Kadriye çorbayı sofraya getirip oğlunun tabağına uzandı. Harun oldukça düşünceli görünüyordu. Kadriye onun sıkıntılı halini yorgunluğuna bağladı. Yemekleri koyduktan sonra besmeleyle oturdu oğlunun karşısına: - Harun'um, çok mu yorgunsun?

Harun sekreterinin getirdiği dosyaları imzaladıktan sonra yerinden kalktı. Dışarıya çıkıp hızlı adımlarla sorgu odasına yürüdü.

Hülya telefonu kapattıktan sonra gözlerini yumdu. Yüreği yerinden fırlayacakmış gibi atıyordu. Bir müddet öyle kaldıktan sonra toparlandı hemen aynanın karşısına geçti.